Ned.

Kameraet peiker ned.

Mikrofonen er satt i passivmodus.

Dei er.

Dei lev ikkje. Dei berre er.

Kameraet ser inn i eit isolert utdrag av verda.

Lausrivne frå livet.

Frå augneblinken.

Ikkje presente. Ikkje til stades.

Dei daude levande… Nei.

Dei fråverande eksisterende.

Druknar i sine små, flate, avgrensa verder.

På kvar si øy.

Åleine.

Isolerte.

Avskorne.

Medan verda – livet – passerer kring dei.